De mensen van het Versnellingsplan: Michelle Olmstead

Werkgroep-EdTech-voor-onderwijsinnovatie-met-ICT

Elke week stellen we je voor aan iemand die werkt in het Versnellingsplan. Deze week: Michelle Olmstead, directeur van het Centre for Innovation van de Universiteit Leiden, en lid van de zone EdTech. Michelle groeide op in de VS en woont sinds twee jaar naar in Nederland.

Wat voor student was je vroeger?

Net als iedereen had ik verschillende fases in mijn studentenreis. Ik heb jaren gedacht dat ik leraar wilde worden. Tot ik 14 was, toen besloot ik dat ik advocaat wilde worden. In de VS heb je een doctoraat nodig om advocaat te zijn. Ik realiseerde me op dat moment dat ik harder moest studeren. Uiteindelijk werd ik erg leergierig.

Ik ben altijd een nieuwsgierig persoon geweest, wat me enorm heeft geholpen met studeren. Zodra je examens moet gaan maken, wordt timemanagement erg belangrijk. Mede dankzij goede docenten kon ik goed studeren en wist ik mijn aandacht te verdelen over de vakken die ik volgde.

Wetende dat ik uiteindelijk een doctoraat in de rechten moest behalen, deed ik mijn bachelor in geschiedenis, politicologie en business. In de VS kan je een bachelordiploma in elk vak halen, onafhankelijk van wat je daarna in je master of doctoraat wilt doen. Ik heb uiteindelijk een Master in Business Administration (MBA) gedaan en tegelijkertijd mijn doctoraat in de rechten behaald. De interdisciplinaire basis van mijn bachelor en master heeft me geholpen te begrijpen hoe het recht in de praktijk werkt.

Waarom werk je in het onderwijs?

Na mijn doctoraat heb ik gewerkt in het arbeidsrecht en het fusie- en overnamerecht, voornamelijk voor tech-bedrijven. Destijds begonnen in de VS voor veel opleidingen deeltijd avondschoolmogelijkheden. Nadat ik mijn diploma en licentie had behaald, ben ik begonnen met het lesgeven in de avonduren. Na twee jaar begon de universiteit waarvoor ik werkte, componenten van het onderwijs online aan te bieden.

Ik was op het juiste moment op de juiste plaats, de introductie in online en blended learning paste bij mijn manier van lesgeven. Ik heb zeven jaar parttime lesgegeven voordat ik fulltime naar de academische wereld overstapte. Ik heb de stap – zij het geleidelijk – om verschillende redenen gemaakt. Er was druk van de universiteit waar ik werkte om fulltime te gaan werken, en tegelijkertijd zag ik veel mensen om me heen kampen met burn-out in de advocatuur. Het meest genoot ik van de impact die ik kon maken op studenten.

Zeven jaar geleden ben ik naar het Verenigd Koninkrijk verhuisd. Hoewel de taal hetzelfde is, is de cultuur heel anders dan in de VS. Twee jaar geleden ben ik naar Nederland gekomen. Ik heb in drie landen kunnen zien wat hun kijk is op online en blended learning. In de VS gebruikten ze al vroeg een online en blended learning stijl, waarbij de technologie goed werd geïmplementeerd, maar de pedagogische best practices duurden langer om te ontwikkelen. Ik denk dat het Verenigd Koninkrijk en Nederland het tegenovergestelde zijn. Hier zijn ze zich heel erg bewust van de didactiek in online onderwijs en gebruiken ze technologie als middel om tot een mix van online en blended learning te komen. Ik denk dat de beste manier de middenweg is: goede technologie implementeren en goede online didactiek. Je hebt beiden nodig.

Momenteel geef ik geen les, maar ik heb dat uiteindelijk wel 20 jaar gedaan. Ik mis het wel. Eigenlijk zou ik moeten overwegen om weer te gaan lesgeven, of tenminste één vak te doceren!

Hoe ben je bij het Versnellingsplan terecht gekomen?

De Universiteit Leiden had toegezegd om zich aan te sluiten bij de zone EdTech, omdat de universiteit al veel werk deed met start-ups. Dit was net voordat ik begon, dus toen ik startte, zeiden ze: “Daar zou je perfect voor zijn!” Een collega van de TU Delft (Timo Kos, red.) leidde het team op dat moment, en er was al veel samenwerking tussen ons, dus ik dacht dat het goed zou zijn om mee te doen met de zone.

De zone EdTech richt zich op startups. De omgeving en sector voor EdTech startups in Nederland heeft nog een aantal stappen te gaan. De zone werkt op het moment aan twee programmalijnen en de programmalijn die ik trek is de bureaucratische van de twee! Dat is waar de startups vooral mee worstelen, de bureaucratie in instellingen. We proberen een raamwerk te creëren voor startups, bedrijven en instellingen om samen te werken aan EdTech.  Ik ben er sterk van overtuigd dat we startups moeten kunnen vormen die aan EdTech-oplossingen werken voor het hoger onderwijs. Ik denk dat de instellingen in gesprek moeten gaan met startups over hun producten en hoe ze in ons onderwijs kunnen komen. Het voeren van deze gesprekken helpt ons vervolgens om oplossingen op te schalen, het zal universiteits-brede producten opleveren. Instellingen en bedrijven moeten gemeenschappelijke doelen vinden om samen te werken. Om dat te kunnen bereiken moeten we met elkaar in gesprek.

Ik denk dat de impact van de zone tweeledig zal zijn. Enerzijds werken we aan een raamwerk dat tech-bedrijven en startups houvast biedt om zich binnen het onderwijs in Nederland te vestigen. Anderzijds denk ik dat we steeds meer het gesprek op gang zullen brengen over het gebruik van technologie in het onderwijs. En dat gesprek is nodig. We hebben geleerd dat we veel kunnen doen in een crisis, en het meeste is sneller gegaan dan we ooit voor mogelijk hadden gehouden. Ik denk dat nu het moment is waarop we gaan nadenken over dit versnellingsproces. Er is ruimte voor verbetering en we hebben veel leermogelijkheden. Wat moeten we doen? Wat moeten we niet doen? Ik denk dat we moeten kijken naar een algehele verbetering van het onderwijs. Het Versnellingsplan is een mooie kans om dat te doen. Nederland is klein genoeg om die samenwerking aan te gaan.

 

CV

Vind me op LinkedIn.

Deel deze pagina

Uitgelicht

De volgende projecten, publicaties en producten vind je wellicht ook interessant.